Dlaczego au pair???

Jak w temacie, dlaczego wyjezdzacie jako au pair?skad ten pomysl? po co? zeby zarobic ? marzenie o podrozach? chec poznania zycia w innym kraju? brak innego pomyslu na najblizszy rok?

Nie pamiętam skąd mi się to wzięło. Za to doskonale pamiętam dlaczego. Właśnie zaczęłam studia. Beznadziejne tak swoją drogą. Moje koleżanki z liceum poznajdywały nowych znajomych na studiach, chłopaków, czuły się zadowolone w nowej sytuacji. Ja nie. Do tego doszły różne inne problemy więc stwierdziłam, że mam to wszystko gdzieś i uciekam. I tak w roku 2007 wylądowałam w Niemczech.

A teraz? Będąc na erasmusie zakochałam się beznadziejnie w hiszpanie. Zaczęliśmy snuć wspólne plany na przyszłość. Jak to nam cudownie będzie razem w Sevilli "Och, przyjedź spędzimy cudowny rok razem! Potem ja przyjadę do Polski Ty moja druga połówko pomarańczy!". Przeszło mu jak już się u niego pojawiłam...Ale ja już się nastawiłam na wyjazd no i nie przystąpiłam do rekrutacji na studia więć cóż było robić. Lecę do Walencji z nadzieją, że ten wyjazd okaże się dla mnie furtką do lepszego jutra...

Ileż goryczy w moim poście. Fuj.

Ja podobnie jak klarasek... znalalzam sie na beznadziejnych studiach, ktore mnie strasznie meczyly, czulam sie jak w klatce, dadatkowo moj owczesny chlopak zrewal ze mna- oryginalnie bo przez sms :mrgreen: Wiec po prostu wszystko mi sie na glowe zwalilo. Pameitam jak jeszcze w gimanjzum bylam to chyba w 1 klasie to bylo, ludzie z CC przyszli z ulotkami i tak sobie wymarzylam USA. Oczywiscie wczasie studiow calkiem o tym zapomnialam. Pameitam ze byl marzec, i wyszlo pierwsze slonce, rzucilam ksiazki i poszlam na spacer. Przemyslalam sobie wszystko i doszlam do wniosku, ze pojade jako au pair do GB na pol roku, odpoczne od wszystkiego, wroce w wakacje zalatwic szkole a od pazdziernika zaczne cos innego. No i jak juz zaczelam szukac informacji na temat au apir to znowu natraflam na biuro CC. I tak oto 15 marqa pojechalam na 1 spotkanie do Torunia, w czerwcu mialam juz rodiznke, a 30 lipca siedzialam w samolocie do NYC. Niestety ze Stanow musialam wrocic, zczelam studia, ktore kocham, ktore mnie interesuja, w koncu wiem co chce robic w zyciu. Udalo mi sie sesje zaliczyc w 1 terminie, zalatwic wpisy i bylam pierwsza osoba, ktora oddala index do dziekanatu :mrgreen: Wyjechalam do Irlandii i juz za 5 dni opuszczam ten kraj, wracam na studia, do przyjaciol. Wiem, ze za rok tez wyjazde jako au apir, bo to najtansza forma wyjazdu, nie trzeba sie martwic o prace, mieszkanie, jedzenie, itp.

Ja zaczęłam studia, wszystko było fajnie, do czasu jak mnie mój facet zostawił dla mojej byłej koleżanki. To było pod koniec stycznia, później około kwietnia wyprosiłam mamę żeby się zgodziła na mój wyjazd na wakacje. No i zgodziła się. Później podstępem przekonałam ją do wyjazdu na rok, a później zakomunikowałam że studia mam gdzieś i wyjeżdżam na stałe No i jestem... Irlandia mi się podoba...



A tak BTW, to w Irlandii jest brat mojego byłego... Z gościem mam spoko klimaty i jest fajnie

Dobre pytania

Moja historia zaczela sie juz w czerwcu.. gdy dowiedzialam sie ze nie zdalam pieprzonej matmy ( z ktorej jestem lewa) i tak mi przyszlo na myslAU-PAIR... Moje 3 siostry byly aa-pairkami Todlaczego nie ja ?? Sprobuje ... Zalogowalam sie na tym forum pisalam z dziewczynami , poradzily mi au-pair world i szukam i szukala ... . I tak siedzialam na pupie przez 2 miesiace ryjac matme. Przyszla poprawka a ja juz mialam rodzinke ( 2 bo pierwsza mi odmowila ale mam nadal z nimi kontakt Przylecialam do Shannon( irlandia) siostra mnie odebrala spedzilam bardzo bardzo bardzo fajnie 5 dni I tak przyjechalam tutaj do Cork dowiedzialam sie ze poprawilam matme jupiii i tak jestem :mrgreen: ... ot to cala moja historia

A za rok fizjopterapia

ja po pierwszym roku studiów jakoś wpadłam na trop au pair, zalogowałam sie na aupair wordl, rozmwiałam z rodzinami ale w końcu nie zdecydowałam się na wyjazd.. postanowiłam skończyć licencjat bo pewnie jak bym wyjechała to bym go nie zrobiła...



a teraz gdy już 3 rok za mną postanowiłam że się ogarnę przed magisterką, bo chcę zmienić totalnie kierunek studiowania, przez 3 lata zminiły mi się zainteresowania, cv mam pod zupełnie inną branżę niż teraz studiuję. Podjęłam decyzję o wyjeździe znalazłam rodzinę i okazalo się, że dobrze zrobiłam bo zawaliłam jeden przedmiot i licencjat będę zdawać dopiero za rok ;] Więc tym bardziej nic mnie w Polsce nie trzyma (oprócz super pracy za która bede tesknić majac nadzieje ze mnie tam beda chcieli tak bardzo, jak teraz nie chcą mnie z niej puścić ),.



Czyli rok na ogarnięcie myśli, siebie i zadecydowanie co z tym swoim życiem zrobić ;] A jednocześnie nauka kolejnego jeżyka i doszlifowanie angielskiego przed Advancem, który już trzeci rok z koleji przekładam.



Tadam.

A ja kiedy zdalam mature i skonczylam LO poczulam sie totalnie wolna i pomyslalam, ze moge zrobic z zyciem co zechce... Zawsze chcialam przezyc jakas przygode, zrobic cos innego niz wszyscy, no i wyszperalam kiedys stare 'cogita' w mojej bibliotece, wsrod roznych artykulow byl tez jeden o operkach, pomyslalam, 'czemu nie sprobowac? co mi szkodzi', decyzje podjelam w jedna noc, nie moglam spac i nad ranem doszlam do wniosku, ze jade

Najpierw bylam pewna, ze przez biuro, potem trafilam na to forum, na stronke aupair-world i znalazlam sobie rodzinke na wlasna reke A motywacja bylo glownie zamilowanie do poznawania kultury danego kraju, oczywiscie angielski, no i wtedy wydawalo mi sie,ze lubie dzieci

Ja wyjechalam, poniewaz mialam wszystkiego dosc w Polsce, tez bylam w beznadziejnym zwiazku i przede mna byly najdluzsze wakacje mojego zycia, ktore wlasnie zblizaja sie ku koncowi.

Nie chcialam wlasnie tych wakacji spedzic w Polsce, zawsze marzyl mi sie gdzies wyjazd. Bla bla.

Ale gdybym nie miala chlopaka przez okres 6 miesiecy to teraz pewnie bylabym w USA. Rok temu we wrzesniu trafilam na agencje GAWO i chcialam bardzo do Ameryki. Ale potem poznalam owego dupka i jakos plany z ameryka nie wypalily. Rozstalismy sie pod koniec kwietnia a juz po tyg mialam zaarezerwoany bilet do Irlandii. I tak przez 4 miesiace bylam au pair na najwiekszym zadupiu w Irlandii a wlasnie jutro wracam do Polski.

Bylo fajnie, podjelabym ta decyzje jeszcze raz. Wyjazd ten otworzyl mi oczy na swiat. Poznalam duzo ludzi, bo moja miejscowosc to zadupie turystyczne takze przez lipiec i sierpien bylo tu naprawde fajnie. Ale ostatni miesiac to totalna masakra. A moi celem bylo wyjechanie z Polski, poznanie nowych ludzi i oczywiscie angielski. Choc nie czuje jakies ogromnej poprawy, poniewaz moje dziecko ma teraz 18 miesiecy i mowi tylko traktor. Takze nie decydujcie sie nigdy na male dziecko, monotonia z takim dzieckiem mnie zabija. Gdyby nie Ci ludzie tutaj to bym chyba naprawde umarla.

Rodzinka mi sie trafila spoko, mialam wszystko czego chcialam. Ale co nie zmienia faktu,ze bylam traktowana jak pracownik a nie jak czlonek rodziny. Au pair to jest tania sila robocza. Takze bycie au pair raz w zyciu mi calkowicie wystarczy. Ale widze wiele pozytywow, jestem silniejsza osoba. Nauczylam sie zyc w samotnosci, odcielam pepowine od mamuski, jestem bardziej pewna jak uzywam angielskiego i zaoszczedzilam troche pieniedzy na studia, ktore juz niedlugo zaczyna. Takze polecam kazdemu bycie au pair. Jest to super sprawa.

Moze troche nie na temat ale stworzylam sobie list-to-do tutaj i tam mam na niej taki punkt,ze mam sie podzielic publicznie moja przygoda, ktora wlasnie dobiega konca.



Pozdrawiam wszystkich i dosiunie tez

mam nadzieję marie, że docierasz właśnie na lotnisko i wszystko z Tobą w porządku i niespodzianka dla mamuśki też. właśnie dzięki au pair nawiązałyśmy z Marie ciekawą znajomość :*