Poczuj sie jak w domu ?

Dziewczyny prosze was o opinie jak czujecie sie w swoich rodzinkach i ich domach ? bo ja jakos nieswojo za kazdym razem jak mam zejsc na dol mam motylki w brzuchu chociaz sa bardzo mili czuje sie jakos tak obco jak sa w domu to nie wiem gdzie sie podziac i schowac najwazniejsze co robc czy mam wolne jak sa czy nie czy moge sobie wlaczyc tv czy cos głupio jakos .... normalnie nawet zcasem boje sie tej malej cos powiedziec zeby tego opatrznie nie zrozumiała i nie powiedziałą mamie .Bardzo dziwne nieprzyjemne uczucie znacie jakies sposoby jak sie tego pozbyc ?

A jak dlugo u nich jestes? Ja mialam, nie motylki, ale po prostu trzesiawki i nudnosci, jak mialam wstac rano i nie wiedzialam, co mnie czeka, ale to chyba trwalo tydzien. Teraz czuje sie ja w domu, a nawet lepiej moze? Juz sie nie krepuje chodzic w pidzamie. W dni wolne, ja wstaje pozno i wiekszosc czasu spedzam w sumie w swoim pokoju, jak bym poszl do tv to od razu by sie zaczela okupacja tv przez dzieciaki ale ja nie ogladam tv, wiec nie wiem co Ci poradzic. Nie martw sie, na pewno wszystko sie unormalizuje, najgorsze sa pierwsze 2 tygodnie podobno.

trzeci tydzinz tym ze po tygodniu zostawili mnie sama tzn z bratem hostki ktory mieszka w tym domu i on tez chyba uwazał ze jego program au-pair obejmuje bo nawet po sobie niezmywal a jesli juz to sporadycznie

Ja jestem zielona ze strachu dzis bo maj wrocic z tych wakcji i nie wiem czekac na nich czy nie , niechcialabym zeby czuli sie osaczeni przezemnie .Miejmy nadzieje ze jest tak jak piszesz a wlasnie jak to jest kiedy schodzis zna dol powiedzieli ci zaczynasz o tej i otej czy poprostu jak oni wychodza do pracy ?

Ja zawsze wieczorem pytam mojej co z jutrem, bo ona pracuje jeden full day i np. 2 godz dziennie, takze zawsze jej pytam wieczorem jak ide po herbate czy cos Ja zazwyczaj nie czekam na nich wieczorem, albo wychodze, mowie, ze wszystko ok i wracam do siebie

Ja to nawet u mojej ostatniej host rodziny gdzie byłam pół roku czułam się nie do końca swojo aż do samego końca. Do tego stopnia że jak po 3 miesiącach zostałam na tydzień z hostem sama w domu to tak się ukrywałam, tak go omijałam że widziałam go może ze 2 razy w ciągu tygodnia :roll:

Mimo że byli naprawdę mili a host mi potem powiedział że żałuje że nie mieliśmy okazji zjeść nawet rano śniadania...ech ale ja to skrajnie nieśmiała jestem... :oops:

Ja mojego hosta to wogole omijam, mimo ze jest naprawde sympatyczny to jednak jakos tak, mam awesje do facetow, ale co smieszniejsze, on robi wszystko, zeby mni przypadkiem nie dotknac, nawet jak dzieci ode mnie bierze to jakos na odleglosc to robi xd

[quote name="Klarasek"] że widziałam go może ze 2 razy w ciągu tygodnia :roll:

[/quote]



ja mojego tez tak widuje ahhaha :lol:

o matko

Ja tam normlanie z moimi. Nie mialam jakis uprzedzen czy cos. Wszyscy chodza w pizamach, tzn porannikach w sobote, niedziele. W tygodniu to ja rano tylko T widze, bo host od 7 juz w pracy, gdzie ja jeszcze dawno spie Obiady jemy razem jak sa w domu. Tak bardzo rodzinnie jest. :lol:

Ja jestem u moich 6 dni i póki co również jest mi jeszcze głupio zejść na dół i np. zrobić sobie jajecznicę czy coś. Czuję się po prostu skrępowana. Hostka mnie jednak pocieszyła i powiedziała, że wszystkie jej poprzedni au-pair tak miały i że to zwyczajnie minie.



Przez pierwsze dwa dni nie wychodziłam z pokoju bez makijażu, teraz już to kicham i chodzę bez, bo rano, jak wstaję o 7 nie chce mi się go robić.



A jeśli chodzi o hosta... mój jest tak przystojny, że ja zapominam angielskiego w jego towarzystwie. Dobrze, że widziałam go może z hmmm...5 razy? Wychodzi do pracy przede mną i wraca jak dzieciaki już śpią, a ja jestem u siebie.

Ja też nie czuję się tu jak w domu, mimo że oni są bardzo mili i starają się, żeby było mi jak najlepiej (zawsze pytają czy zjem z nimi obiad, czy potrzebuję coś ze sklepu jak idą na zakupy, ostatnio host kupił mi kawę jak mi się kończyła, mimo że oni nie piją). Dziwnie się czuję, bo mam świadomość, że to wszystko jest jednak ich a nie moje i mam absurdalne wrażenie, że będą na mnie krzywo patrzeć. Nie wiem czy kiedykolwiek poczuję się tu jak w domu, chyba nawet nie chce ani nie chcę żeby traktowali mnie jak członka rodziny, bo mam własny dom i własną rodzinę i tak jest dobrze, po co to zmieniac?;-)