Jestem chłopakiem, chciałbym wyjechać. Proszę o opinie

Jestem zainteresowany opinia osób, które tego typu przygodę mają za sobą lub też są w trakcie. jestem bardzo zainteresowany wyjazdem. Mam 25 lat, studiuje na dwóch kierunkach. Zostały mi kolejno rok i dwa lata na drugim kierunku. ma wykształcenie pedagogiczne, jestem nauczycielem historii, oczywiście po licencjacie. Magisterium mam nadzieję zrobić w przyszłym roku. uwielbiam pracę z dziećmi i myślę, że z wzajemnością. Mój angielski stoi na poziomie dobrym, mogłoby być lepiej, ale przecież po to jest ten wyjazd. Zastanawiam się tylko, czy chłopak z moim cv ma szansę znalezienia odpowiedniej rodziny? Interesuje mnie UK. Nie ukrywam, że wollalbym opiekować się chlopcami, powiedzmy od 6 lat. Ale nie musi to być regułą. Poza tym interesuje mnie stosunkowo duże misato, żeby moc poszperac w tamtejszych uniwersyteckich bibliotekach. jednym zdaniem rzecz ujmując szukam kontaktu z dzieciakami, przygody i doświadczenia. W zamian opiekuje się podopiecznymi, i mogę dużo pomoc w domu, wyłączając pieczenie ciasteczek i zaawansowane gotowanie za nim znajdę poważna pracę i definitywnie skończę studia chciałbym spróbować takiego wyjazdu, nawet za cenę porzucenia na rok obecnego życia towarzys?kiego. Jestem ciekaw. Czy facetom udaje sie znaleźć rodzinę na wyspach. Czy rodziny decydują się i jednocześnie potrafią zaufać męskim opiekunom? Au pair to fajne wyzwanie zarówno zawodowe jak i mentalne i z chceia bym się go podjął. jak sadzicie warto? No i czy jest szansa? Jeśli jest ktoś, kto może rozwiać moje watpliwosi i chce się podzielić doświadczeniem będę bardzo wdzieczny

Ja mysle, ze masz szanse. Sama odrzucilam rodzine z 2 chlopcow, bo uznalam ze dwoch chlopcow w wieku ok 10 lat beda sie ze mna poprostu nudzic. nie potrafilabym im znalesc zajecia. Ty masz wyksztalcenie pedagogiczne, sadzac po poscie jestes dosc odpowiedzialny. mysle, ze taka rodzina z chlopakami napewno by sie zdecydowala. Tylko odpowiedz sobie na pytanie po co tak naprawde chcesz wyjechac? zdobyc doswiadczenie? tylko w czym? w zajmowaniu sie dziecmi? to zadne doswiadczenie na polskim rynku pracy. Ja np wyjechalam tylko i wylacznie dla nauki jezyka. zajmowanie sie dziecmi jest dosc nudne, ale cel uswieca srodki jak to mowia. bo zadnego wazniejszego doswiadczenia to tu nie zdobede bedac Aupair.a dodam, ze tez juz mam studia za soba. i w naszym przypadku wiek dziala na korzysc-ale tylko w znalezieniu rodzinki-bo wydaje im sie ze im starszy czlowiek tym bardziej odpowiedzialny.(choc nie jest to regula, ale pierwsza mysl jest wlasnie taka).

Pewnie, ze dasz rade... Tylko ze czeka sie zdecydowanie dluzej... A moze ja jestem jakas kaleka i nikt mnie nie chce ; /

Jesteś facetem, jeżeli z agencji chcesz wyjechać, to złóż z 3 miesiące przed idealnym dla Ciebie terminem.

Wielu wyjechalo, mam nadzieje, ze do nich dolacze, a Tobie zycze tego samego, skoro tego pragniesz ; )

kochani rozumiem Waszą chęć uzyskania odpowiedzi na nurtujące Was pytania, ale ten temat już istnieje na forum wystarczy chwilę poszukać. <!-- l --><a class="postlink-local" href="http://forum.aupairpoland.com.pl/viewtopic.php?f=4&t=5391">viewtopic.php?f=4&t=5391</a><!-- l -->

Zgadzam się. Nie tyle doświadczenie, ile obycie. Do tej pory mój pobyt za polska granica to były jedynie wycieczki. Myślę, że perspektywa rocznego wyjazdu do brytyjskiej rodziny stwarza dużo lepsze warunki nauki języka niż powiedzmy wakacyjna praca na wyspach. A język stawiam tutaj na pierwszym miejscu. Do grona poliglotów raczej się nie zaliczam choć z angielskim mam do czynienia na co dzień (choćby pisząc prace magisterską) szybko się uczę i wiem, że taki wyjazd zdziałałby dużo dobrego w kontekście zdobycia swobody w posługiwania się angielskim i przełamania bariery. paradoks - zakładając możliwość opieki nad chłopcami, powiedzmy tak jak ty około 10 lat - ...wiele od takich dzieciaków można się nauczyć. inne względy... Jestem historykiem, a na wyspach istnieją wspaniale możliwości jej zgłębiania. Pisząc prace już teraz zmuszony jestem ściągać literaturę z wysp, gdyż w Polsce nikt nie pisał szczegółowo na interesujący mnie temat. Jest dużo więcej plusów, które przekonują mnie do wyjazdu. O footballu brytyjskim nie będę wspominał, gdyż za bardzo bym się rozpisał... hmm..., zakładając dobry traf i odrobinę szczęścia, wiedziałbym na pewno jak spożytkować wolny czas. Jeden, jeśli się uda, powiedzmy drugi wyjazd. Ocena swoich szans i umiejętności językowych. Możliwość orientacji na tamtejszym rynku pracy. Później perspektywa skończenia w Polsce studiów pedagogicznych i administracji. Zdobycie satysfakcjonującej pracy na wyspach w moich zawodach to w chwili obecnej jedynie kwestia marzeń, ale mała szansa zawsze istnieje, zakładając dobra znajomość języka. A jeśli chodzi o au pair, ta opcja jest jak najbardziej realna. Tym bardziej, że z dziećmi współpracuje mi sie bardzo dobrze. Zaś możliwość takiej pracy w odrobinę innym kręgu kulturowym to kolejne fajne wyzwanie. Kto nie ryzykuje, ten nic nie wygrywa A ja chciałbym jeszcze przed końcem studiów wyrwać się na jakiś czas z codziennego, nieco szalonego czasem schematu studenckiej codzienności. czy jestem odpowiedzialny? myślę, że tak. Jestem przekonany, ze taki wyjazd dużo by mnie w tej kwestii jeszcze nauczył.

osobiscie znam kilka facetow au pair - na 30 au pair znam ich dwoch ale to zawsze cos. Jest to mniej spotykane ale jednak. Nie rezygnuj a na pewno probuj! I uwazam ze potencjalni hosci na pewno docenia dwa kierunki ( jednak swiadczy to juz o jakis cechac czlowieka) po drugier pedagogika wiec czemu nie? 25 lat co znaczy ze jednak bardziej dojzala osoba jest. Mysle z enie masz sie obawiac o brak rodzin - chociaz mysle ze mezczyzni nie koniecznie moga byc wybredni bo nie sadze zeby ofert bylo az tak duzo co do dziewczyn



zuycze powodzenia!