Au Pair USA - przed czy po studiach?

[quote name="mamecia"]Przecież nikt cie nie chciał urazić,(...) [/quote]

Żeby nie było, nie poczułam się urażona

Niekoniecznie trzeba przerywac studia!

Można zostać au pair do 27 roku życia!

Ponadto ja mam 25 lat, w tamtym roku już skończyłam studia magisterskie, a w tym roku kolejne, więc wydaje mi się że jest dużo czasu po studiach aby zostać au pair



Ale wiadomo każdy ma inne oczekiwania, plany więc kwestia wyjazdu przed czy po studiach jest bardzo indywidualna

Jak już mówiłam po studiach też jest czas i szansa na wyjazd

Ja mam 20 lat, studiuję i odkąd dowiedziałam się o au pair marzę o wyjeździe do Stanów, ale póki co w tym roku jestem po summer au pair we Francji, za rok jadę do tej samej rodzinki.

Patrząc na Wasze wypowiedzi to rzeczywiście zalezy od człowieka, kto i na ile w jakim wieku czuje się gotowy na wyzwanie. Ja raczej na rok do USA po maturze bym się nie zdecydowała, chyba bym za bardzo tęskniła. Chociaż na summer au pair było tak świetnie, że aż się wracać nie chciało. Teraz zamierzam po inżynierce zacząć pół roku magisterki i wziąć dziekankę na rok i wyjechać do USA a potem wrócić i dokończyć (mam nadzieję, że ten ostatni rok będzie mi się chciało uczyć). Mam też opcję czy najpierw nie skończyć całkowicie magisterki a potem wyjechać, ale raczej chyba nie. Mam nadzieję, że nie będę żałować swojej decyzji, ale zobaczymy, co życie przyniesie. Jedyne czego się obawiam, rozstać się z przyjaciółmi na rok, jedna potem będę kończyć studia a oni już będą po i pewnie już pracujący (pewnie będę im zazdrościć ). Rok to kupa czasu i często dziewczyny po maturach się napalają, że USA wielki świat etc. Ale trzeba myśleć racjonalnie, przemyśleć wszystkie za i przeciw, bo nie wiadomo na kogo się trafi. Mam nadzieję, że każda z nas będzie (bądź miała) wymarzoną rodzinkę i żadnego rematchu (tego najbardziej się obawiam, że się nie poszczęsci). Powodzenia wszystkim!

Jeśli któraś z Was brała dziekankę bądź wyjechała po studiach, niech da znać jak było i piszcie czy żałujecie swoich decyzji?!

ja wzielam dziekanke po pierwszym roku. Nie zaluje ani troche. Wrecz uwazam, ze to byla najlepsza decyzja mojego zycia Na studia wroce, na pewno, zbyt bardzo jestem zdeterminowana, ale juz nie w Polsce. Nie mysle w kategoriach, ' o jak wroce bede miec juz 24lata i prawie cale studia przed soba, ze bede za stara. Niechce myslec i robic jak inni. Nie bede zazdroscic znajomym ktorzy juz dawno pokoncza studia, no bo czego? pracy, ktorej tak bardzo nie lubia i rutyny w ktora czesto popadaja? Mam sporo takich przykladow. To indywidulna sprawa kazdego. Róbcie jak czujecie, nie kierujcie sie zdaniem innych.

W sumie masz rację, trzeba myśleć o sobie i o swojej przyszłości i nie patrzeć na innych. Moje plany tak jak pisałam dziekanka, ale raczej planuje do Polski potem na studia wrócić ( o ile nic się nie zmieni ).

Powodzenia!

Ja od dwóch tygodni jestem w USA. Wyjechałam po studiach, chciałam pojechać po maturze, potem po licenjacie ale w końcu zrobiłam magistra. Nie wyjechałam wcześniej bo cały czas ktoś albo coś mnie powstrzymywało, rodzice i presja społeczeństwa - skończ studia bo nie będziesz miała pracy etc. No i skończyłam, cieszę się że mam to już za sobą i myślę że wybrałam dobry kierunek, a poza tym dzięki studiom przeżyłam najpiękniejszą przygodę jak dotąd w moim życiu - Erasmus po tym już wiedziałam że nie zostanę w Polsce, i to nie dlatego że nie kocham naszego kraju, ale dlatego że za bardzo mnie ciągnie do przygód. Tego właśnie się bałam kiedy myślałam o zostaniu au pair przed studiami - że podróżowanie za bardzo mnie wciągnie i nie skończę studiów. Poza tym teraz jestem dużo dojrzalsza, mieszkałam przez rok za granicą i jest mi po prostu łatwiej.



Z drugiej strony podziwiam dziewczyny, które wyjeżdżają już po maturze. Mi zabrakło odwagi + presja społeczeństwa tak jak pisałam wyżej. Myślę że jeśli ktoś w tak młodym wieku wyjedzie sam na drugi koniec świata, to na początku oczywiście będzie mu ciężko, ale z drugiej strony wróci dużo dojrzalszy, bogaty o nowe doświadczenia/perspektywy i ogólnie silniejszy. Poza tym jeśli naprawdę nie wiecie co robić dalej z waszym życiem a jesteście pewne że chcecie pojechać do Stanów, pojedźcie. Rok to dużo czasu żeby wszystko przemyśleć i na pewno nie będzie to czas zmarnowany.

Ja mam zamiar wyjechać po licencjacie, a po powrocie zrobić magistra Ale jak to w końcu wyjdzie to nigdy nie wiadomo - życie jest pełne niespodzianek Po maturze nie chciałam, bo jakoś wtedy nie rozważałam programu au pair w USA za to spędziłam wakacje w Irlandii jako au pair <3 Potem przyszedł pomysł bycia au pair w USA, ale dostałam się na studia i zdecydowałam, że nie chcę brac dziekanki ale poczkeam do licencjatu

Ja bardzo żaluje ,że nie wyjechałem przed studiami

teraz troszkę więcej jest przeciw niż za, ( praca doświadczenie itp )

ale i tak się zdecydowałem jechać

Kiedyś bardzo chciałam wyjechać zaraz po maturze, ale jednak zostałam w Polsce, grzecznie poszłam na studia i przemęczyłam się jakos. Niby nie powinnam żałować, bo chociaż to tylko trzy lata, to wyjdaje mi się, że dojrzałam, ogarnęłam się życiowo:d i teraz dopiero jestem w 100% gotowa. Tylko czasami się zastanawiam, gdzie bym teraz była, gdybym zdecydowała się na wyjazd wcześniej Póki co mam dość nauki i całego tego systemu oświaty, więc po licencjacie pakuję manatki i wyjeżdżam

W maju piszę maturę, zaczęłam już wypełniać aplikację. Niesamowicie nie mogę się doczekać.



Zgodzę się z dziewczynami mówiącymi, że wszystko zależy od tego jakie jesteśmy.

Jak myśle o sobie to mam wrażenie,że tyle mi się przytrafiło w życiu i nadal stoję, to nic mnie nie złamie Nie mam dobrego kontaktu z rodzicami- jestem jedynaczką a oni wybrali swoje kariery zawodowe. Nie mam najmniejszego wrażenia,że będę tęsknić- wręcz odwrotnie- robię to również po to, żeby od nich uciec. Oczywiście wpadli w histerię proponując mi nawet sfinansowanie roku akademickiego z ef ale mi chodzi o uniezależnienie się. Jestem otwarta, uwielbiam ludzi, od kilku lat uczę się w szkole amerykańskiej w warszawie, więc wiem, że ten kraj mnie po prostu niesamowicie kręci. Język znam wydaje mi się bardzo dobrze.

Krótko mówiąc- nie mogę się doczekać, bo uważam,że czeka mnie przygoda życia i patrzę w moją przyszłość au pair z dzikim entuzjazmem