Prywatność

EwelinKa24 ewelina napisalas to dokladnie tak jak ja bym to napisala. Moja hostka urodzila w wieku 38 lat nie chce generalizowac ale zyje w poslce od 10 lat i wiem jak sie na mnie patrza ludzie ktorym mwoie ze nie kreci mnie macierzynstwo czy malzenstwo. Nie wiem jak ludzie reaguja w UK bo nie prowdzilam wywiadu ale z tego co mwoila hostka to potwierdxza sie to co psiala ewelinka - ludzie o wiele pozniej decyduja sie na macierzynstwo.



Nie wyobrazam sobie miec dziecka ani teraz ani w przyszlosci. Jesli chodzi o au pair to sprawdzam sie w mojej ROLI swietnie i jestem pewna ze to nie ostatni kraj w ktorym jestem au pair



rozumiem ze dziecko dzieckiem, nie kazde takie samo ale ja jestem typem obserwatora, uwielbiam obserowac ludzi i wlasnie czesto obserwuje teraz mamy, tatusiow i ich dzieci i na tej podsdtawie wyciagam wnioski



mysle ze wiele kobiet decyduje sie na dziecko nie wiedzac wcale na czym polega macierzynstwo. W reklamach pampersow kazdy dzieciaczek wyglada slodko ;p pozniej niestety przychodza problemy z ktorymi niektore sobie nie daja rady i pozniej zdarzaja sie takie wypadki jak paisala ewelina w stylu utopienia wlasnego dziecka.



presja spoleczenstwa potrafi byc wielka

Marvellous - widzę, że obie lubimy obserwować, bo ja też na tej podstawie wyciągam wnioski.



Warto zauważyć, że kobiety w UK decydują się na macierzyństwo później, gdyż taka przeciętna Brytyjka zamiast bawić bobasa, woli swoje najlepsze lata życia spędzić w pubach i na szeroko pojętym socialising. Ja osobiście nie widzę w tym nic złego, no bo przecież kiedy ma korzystać z młodości, jak nie pomiędzy 20 a 30-stym rokiem życia?



W odniesieniu do tego, co napisałam o zaściankowości naszego kraju - owszem, w wielu kwestiach poszliśmy do przodu, chociażby jedzenia na kartki się już nie kupuje :lol: , ale kwestie jakże dla mnie ważne ( edukacja), nadal wymagają modernizacji. Nie rozumiem dlaczego nasze państwo teoretycznie zabrania 26-latkowi pójść na studia? W czym ten człowiek jest gorszy? Oczywiście, w praktyce i 40-latek może zostać studentem, problem w tym, że państwo mu nie pomoże ( kredyt studencki po 26-tym roku życia nie obowiązuje), podczas gdy w UK, wiek nie ma znaczenia. Mój ex, rodowity Anglik, zaczął studia w wieku 33 lat i bez problemu dostał kredyt studencki.



Wracając do tematu macierzyństwa - ja niestety muszę przyznać otwarcie, że większość moich znajomych z liceum i studiów, jest już we formalnym związku i ponad połowa ma potomstwo. Zaznaczam, że ja mam dopiero 24 lata. Moje koleżanki, już matki, do szczęśliwych nie należą, a kiedy zapytałam jedną z nich: " Dlaczego zdecydowałaś się na dziecko w tak młodym wieku?", odpowiedziała tylko: " A kiedy mam rodzić, po 30-stce? Poza tym, wiesz, teściowie nalegali...".

Inny przykład zaściankowości - teściowa mojej 26-letniej kuzynki. Dziewczyna wyszła za mąż rok temu, a już jest bombardowana pytaniami o potomka. Kuzynka nie kwapi się do posiadania dzieci, przez co często kłóci się ze swoim o 8 lat starszym mężem.

Podejrzewam, że sytuacja była by nieco inna, gdyby przeciętna Polka w wieku rozrodczym mogła liczyć na państwo ( znowu się powtarzam), ale oczywiście nie może. Co więcej, jeżeli zajdzie w ciąże tuż po rozpoczęciu nowej pracy, nie ma gwarancji, ze pracodawca nie wymieni jej na lepszy, czytaj: bezdzietny model. Jeżeli już taka 22-25 latka ma pracę, to zapewne za 1300-1500 zł/mies ( nie daj Boże jest samotną matką) z czego musi pokryć koszty utrzymania siebie, dziecka i niejednokrotnie (jak w przypadku mojej 21-letniej ciężarnej sąsiadki) i młodego męża, bo ten nie pracuje...A potem w TV słyszymy o niżu demograficznym. Ciekawe dlaczego?

W obecnych czasach, przeciętna Polka, która jest świadoma kosztów utrzymania w Polsce, najpierw się wykształci, potem odbije sobie 5 lat nauki (zakładając, że chce być mgr) bawiąc się do upadłego. W międzyczasie znajdzie pracę i zacznie odkładać na emeryturę do 67-roku życia. Mając 30-lat lub wcześniej, prawdopodobnie zaciągnie kredyt na mieszkanie, który przyjdzie jej spłacać przez następnych 40 lat ( no chyba, że odziedziczy po rodzicach) i tak mamy na liczniku 30-stkę. Bolesna prawda. I gdzie przy tym wszystkim dzieci? Za co? Owszem, można żyć w zgodzie z tradycją i trzymać się wzorca matki-Polki, ale jest to równoznaczne z wyrzeczeniem się swoich przyjemności na kolejne 20 lat.



Reasumując: macierzyństwa wyrzekamy się najczęściej z dwóch powodów - albo brak nam pieniędzy i na daną chwilę perspektyw na lepszą przyszłość, albo chcemy zasmakować życia w pojedynkę, lub jak w moim przypadku - oba te czynniki wchodzą w grę.



Sporo moich znajomych z UK i Irlandii jest w przedziale wiekowym 28-35 i póki co, nie deklarują chęci posiadania dzieci. Nikt tutaj nie boi się o tym mówić otwarcie, bo w krajach Europy zachodniej, w przeciwieństwie do Polski, każdy żyje swoim życiem i to, co robi sąsiad, nikogo nie obchodzi. Nikt nie komentuje twojej fryzury, ubioru, czy tego, ile zarabiasz. U nas, bynajmniej w tych mniejszych miejscowościach, jest się pod ostrzałem

Mam kilka koleżanek, które wzięły śluby i dla mnie jako osoby patrzacej z boku, w wielu przypadkach były to decyzje pochopne i nieprzemyślane. Ja wychodzę z założenia, ze nie można zapominać o sobie, a niestety zazwyczaj kiedy wychodzimy za maz niebawem pojawiają się dzieci i większość kobiet przestaje się realizować, spełniać swoje marzenia, a później budzą się z ręką w nocniku jako niespełnione 50 latki, które twierdza ze przez dziecko zniszczyły swoje życie i karierę. Tylko ze każdy jest kowalem swego losu i ma wybór. Moja przyjaciolka 23 lata - rowiesniczka, wyszła za maz kilka tyg. temu. Kompletnie nie rozumiałamam jej decyzji, bo po co w tak młodym wieku wpadać w wir życia pt, wypierz, posprzątaj, ugotuj. Tak niestety zaczyna jej życie wyglądać. Ja nie czuje ze to czas na męża i dzieci. Jestem mloda i chce łykać nowe wrażenia, zwiedzać bawić się żyć. Mając męża wszystko stanęłoby w miejscu. A skoro żyjemy tylko raz to czemu nie wycisnąć życia jak cytryny ? Tyle, że takie poglądy maja zazwyczaj dziewczyny ambitne, które potrafią być niezależne i ryzykować. Większość osob nie jest na tyle silna by poszukiwać własnych wrażeń. Wola mieć stabilizacji, marząc o ciekawszym życiu. Na marzeniach się kończy, bo nigdy ich nie realizują.

Bardzo trafnie to ujęłaś.

Dyskusja dotycząca macierzyństwa mogła by się tak toczyć przez kolejne tygodnie i wiadomo, że zawsze znajdą się osoby, które za nic w świecie dzieci mieć nie chcą, jak i ci, którzy bez potomstwa nie wyobrażają sobie egzystencji.

Świata nie zmienimy, a koleżankom, które wyszły za mąż przed ukończeniem 25-go roku życia, należy życzyć szczęścia i jednocześnie podziwiać, bo nie każdego na takie poświęcenie stać :oops:

Ambicja potrafi przyćmić inne uczucia, bądź potrzeby i niektórym kobietom wychodzi to na dobre. Każda z nas ma swoje przeznaczenie i jeżeli mamy być matkami, to nimi będziemy, a jeżeli pisana nam jest kariera naukowa i życie w samotności, to nic nie jest w stanie tego zmienić.

Brak stabilności i poczucia bezpieczeństwa we własnym kraju to rzecz naprawdę smutna, dlatego najpierw należy zadbać o swoje potrzeby,zwłaszcza te podstawowe, jak: praca, dach nad głową i zdrowie, a potem myśleć o rozmnażaniu. Przejawem egoizmu nie jest brak chęci posiadania potomstwa, a raczej skazywanie go na życie w biedzie i nieustannym widoku zapracowanych i przemęczonych rodziców;-)

Niestety, biologia to tak stworzyła, że najzdrowsze potomstwo to z matek mających raczej 22 lata, a nie 38. Sorry.

Pamiętajcie przy okazji, ze moze i w Anglii bardziej popularne jest studiowanie po 26 roku, tyle ze tam studia są płatne. I to dość mocno. Przykładowo studia na uczelniach artystycznych kosztują 6000 funtów za rok!!!!!! I gadka o stypendiach jest mało adekwatna. Nawet podstawówka kosztuje, w Polsce nie i to duży plus !

to pewnie zle by sie na mnie odbilo, ale ja bym nie odpuscila. zrobilabym wielka awanture i chyba... bylabym zmuszona opuscic rodzinke. ewantualnie mozesz zapytac czy nie moga ci zamontowac kluczyka w drzwiach, bo wydaje ci sie ze ci dzieci w rzeczach grzebia...? no sama nie wiem.

a jestes tam na summer czy przez dluzszy okres?

To nie przejdzie, dzieci tu są samopas, robią co chcą a starzy to mają w d*** (przykładowo 6 rano dzieciaki skaczą po łóżku rodziców, później po moim, wystawiam je przez drzwi, czyms postrasze ale za 5min jest to samo i to przy rodzicach, jak hostom powiem aby mi nie przeszkadzały to jest dobrze przez pare dni później powtórka z rozrywki...). Co do kluczyka to też nie ma szans bo hostka jest mega skąpa, do tego stopnia że wpycha wszystkim przeterminowane jedzenie żeby sie nie zmarnowało a później sie dziwi że dzieciaki wymiotują 8O Niestety jechałam bez agencji czego bardzo żałuje, jestem tu od maja i wracam za 38 dni, już sie nie moge doczekac

skoro jest tak meganiefajnie to moze wroc wczesniej? nie ma sensu byc tam na sile... tym bardziej, ze nie szanuja twojej prywatnosci i godzni pracy chyba tez...

[quote name="elizawieta"] Co do kluczyka to też nie ma szans bo hostka jest mega skąpa, do tego stopnia że wpycha wszystkim przeterminowane jedzenie żeby sie nie zmarnowało a później sie dziwi że dzieciaki wymiotują 8O [/quote]



o matko w zyciu! bez przesady, ciekawe czy sama je to jedzenie przeterminowane