Viser la Lune - ca me fait pas peur..! <madzieeek en Fran

Hmmm...no póki co, my?lę, że wrócę... Moja przyjaciółka zagroziła, że je?li nie będzie mnie 1 lipca 2007r. w PL, to ona wsi?dzie w swoj? star?, 20-letni? audicę i choćby nie wiem co, ona dojedzie tam i mi nakopie do tyłka - tak powiedziała... :p Więc muszę uważać

Niby teraz jestem sama...ale mam mnóstwo przyjaciół, fajna rodzinkę, no i po prostu wiem, że mam do czego wracać. Nawet w mojej byłej pracy powiedzieli, że w każdej chwili mnie przyjm? spowrotem (tylko czy akurat będę chciała tam wracać...? ;p). Ale jak to będzie w rzeczywisto?ci ? Ciężko przewidzieć. I wogóle chyba nie ma sensu zastanawianie się "wrócę-czy-nie" w momencie kiedy jeszcze nie wyjechałam

Ja tez mam fajna rodzinke i przyjaciol i praca by byla,miejsce caly czas jest i to za nieglupia kase i co...i nie chodzi o faceta.Nie chce wracac i tyle.A jak jechalam to bylo,ja i UK?Nigdy.

...żeby się tylko nie okazało, że dzieci będ? potworne, rodzice jeszcze gorsi i po miesi?cu będę z krzykiem stamt?d uciekać, a Francja będzie mi się ?niła w najgorszych koszmarach... :twisted:

No coz,ja raz tak mialam... :twisted:

Ha! Kupiłam dzi? normlanie walizkę! Jak to mawai mój kolega: "Nie granatow?, nie czarn? tylko CZERWONˇ - bo ja jestem królem (królow? :wink: ) rock and roll'a!" Obawiam się tylko, że dopłata za nadbagaż murowana jak wypełnię t? walizę... :wink:



A tak poza tym, to w dalszym ci?gu do mnienie dociera, że za 20 dni wyjeżdżam... Na razie czekam na mojego brata - ma wpa?ć na małe "wakacje" do PL - może mi jaki? prezencik przywiezie... :twisted: nie no, żartuję...tak na prawde to strasznie za nim tęsknię (kto by się tego spodziewał...) i nie mogę się doczekać, aż go zobaczę!



Wła?ciwie zostało mi teraz tylko spakować się. No i złożyć jeszcze jedn? wizytę u pani tłumaczki, która pomyliła numer liceum tłumacz?c moje ?wiadectwo maturalne... :?



A co do francuskich dzieci... ja jak zawsze podchodzę do życia optymistycznie Jadę tam na miejsce Asi, dziewczyny z Polski, która była tam operk? przez rok i była bardzo zadowolona. W tej chwili wróciła już do PL i mówi że nawet tęskni za nimi ;p

Dzieci to 7-letnie trojaczki (teraz to już chyba 8-letnie...). Dwóch chłopców i dizewczynka. Rodzice podobno trzymaj? dyscyplinę (mama nauczycielka - tak jak ja...), tak więc różne kary nie s? im obce. Z mał? Marei mam niezły kontakt już w tej chwili - maile, nawet gg :wink: Asia mówi, że zbyt wiele roboty tam nie miała - dzieci większo?ć czasu spędzaja w szkole. Tylko ?rody maj? wolne - wtedy trzeba ich wozić na masę zajęć dodatkowych. miejscowo?ć jest mała i spokojna. Ale ja za kierownic? czuję się ?wietnie, bardzo lubie jeździć i nie przeraża mnie nawet sam Paryż :twisted:

Tak że wiem o nich dosyć dużo... O pani do sprz?tania też wiem

Widziałam nawet foty swojego pokoju ze swoja własn? łazienk?



Tak że generalnie my?lę, że nie będzie źle...

Witam koleżankę po fachu Także wkrótce wyjeżdżam, więc z chęci? czytam jak się przygotowujesz. A rodzinka faktycznie zapowiada się ciekawie. Oby tak było! Trzymam kciuki!

3hope - tez pedagożyca?? :twisted: Pracujesz/pracowała? w zawodzie...??



Kurcze, ja wł??nei mam odwieczny problem - prezenty! Co ja mam zawieźć tym małym Francuzom???? Najgorsze to, że jest ich troje, a ja z kas? już stoję kiepskawo... Ratujcie dobre kobiety! Poradźcie co?, bo to nie taka typowa sytuacja...

Też! Ale rok mi jak na razie wystarczy. To chyba jednak nie dla mnie. Więc zamiast dwudziestki wybrałam dwójeczkę 'aniołków' i hiszpańskie powierze. Zobaczymy czy to dobry wybór...

A Ty jak długo dawała? radę? Odpowiada Ci ten zawód?

Hehehe, no to co? jak ja! Po studiach przepracowałam rok w przedszkolu - teraz wła?nei jestem na zasłużonym urlopie Czy mi odpowiada...? Sama do końca nie wiem... Zawsze chciałam pracować w podstawówce, klasy I-III. Nie wyszło Przed przedszkolem broniłam się rękami i nogami.... No i w końcu tam wyl?dowałam. I w sumie całkiem pozytywnie mnie zaskoczyła praca w przedszkolu. Nieźle trafiłam, fajna kadra, mało roszczeniowych rodziców, a dzieci - jak to dzieci... Tyle że ja tak na prawdę sama jeszcze nie wiem czego chcę... Obserwowałam niektóre nauczycielki i się przestraszyłam, że jak już raz w to wpadłam, to na wieki wieków amen zostanę w tym rpzedszkolu. A mnie to przeraża. Ja lubię zmiany. Ci?gle gdzie? mnie nosi, nie potrafię spokojnie w jednym miejscu usiedzieć! Week-end w domu to nie dla mnie... więc...stweirdziłam, że skoro jest szansa się wyrwać z tego... Zawsze można wrócić Tak w skrócie...

No i orajt - zakupy prezentowe zrobione! Bez szaleństw, ale myslę, że wystarczy... I tak wydałam więcej, niż miałam w planach - w tym miejscu pragnę podziękować z całego serca mojej jedynej i niezast?pionej Babci za znacz?ce wsparcie finansowe (czytaj: Francuzi dostan? prezenty sponsorowane by Babcia Bronisława :twisted: ).

Marie dostanie piękna lalę "krakowiankę", w oryginalnym krakowskim stroju. Z tego co zd?żyłam j? poznać, powinna jej sie spodobać.

Victor i Babtist mieli dostać "krakowiaków" lub Lajkoniki...ale ostatecznie zdecydowałam się na ?wietne drewniane skarbonki - smoki Wawelskie. Kiwaj? głowami jak się im wrzuci cięższ? monetę... :twisted:

Teraz pozostaje mi tylko przypomnieć sobie ze szkoły ?redniej jak to opowiadali?my legendę o Smoku Wawelskim, no i słownictwo opisuj?ce regionalny strój krakowski. Całe szczę?cie że nie zdecydowałam się na tego Lajkonika... :wink:



Aha! Rodzice... No więc Agnes i Xavier dostan? bardzo ładne, gustowne filiżaneczki z ręcznie malowanym Wawelem. I wsio! No...może dorzucę jeszcze jakie? słodycze... a jak ich lepiej poznam i ich polubię :twisted: to może im co? fajniejszego przywiozę po ?więtach



Jak my?licie - bedzie git? Mnie się wydaje, że wystarczy. Skromnie, neutralnie, regionalnie, edukacyjnie...