Co mam zrobić?

Miałam swojego laptopa w swoim pokoju. Podejrzewam, że szwagierka hostki odkryła adres do mojego bloga na facebooku, ale nawet, jeżeli koniecznie chciała coś o mnie wiedzieć, mogła zapytać wprost. Być może użyła google translator, czyli najgorsze, co mogła zrobić, bo google translator ma się nijak do wiernego tłumaczenia.

Mówię wam - problemy finansowe były tylko "oficjalną" wymówką i jestem pewna, że prędzej, czy później znajdą sobie nową au pair przez APW. Nową, mam na myśli - tańszą.

Szkoda tylko, że przez te 7 miesięcy pokochałam te dzieci jak swoje. Usypiałam noworodka, zmieniałam pieluchy, sterylizowałam butelki, znosiłam kolki i ząbkowanie, nosiłam przez pół godziny dookoła kredensu, żeby zasnął, a ponadto - znosiłam też marudzenie starszego dziecka, bo czasami mu się zdarzały gorsze dni, czy jego płacz za rodzicami. Nigdy nie narzekałam. Pracowałam nawet jak dopadło mnie zapalenie strun głosowych i przeziębienie. Cóż....wniosek z tego taki, że nie warto się angażować w opiekę nad cudzymi dziećmi, bo dla hostów my zawsze będziemy kimś w rodzaju tańszego zamiennika full time, qualified nanny i zawsze można nas odesłać tam, skąd przyjechałyśmy, bez żadnych konsekwencji prawnych.

Ja nie wyobrazam sobie zeby ktos grzebal w moim kompie..chociaz z moja prywatnoscia tutaj i tak jest kiepsko ale komputer i telefon to rzeczy,do ktorych nikt nie ma dostepu.Czasem starsze dziecko gralo na moim laptopie bez pozwolenia ale robilam wtedy taka afere,ze teraz pyta czy moze. Wiem,ze latwo sie to wszystko pisze,sama wiem dobrze,ze gdybym nie przemilczala pewnych spraw na samym poczatku,to teraz wszystko wygladaloby zupelnie inaczej ( po prostu jak nic nie mowisz,to mysla,ze to akceptujesz) wiec nalezy wszystko mowic od razu co sie nie podoba,bo jak sie przyzwyczaja to juz bedzie za pozno.

autorko,bardzo Ci wspolczuje,ale poradzilas sobie doskonale moim zdaniem,zachowalas zimna krew i nie dalas sie sprowokowac

ja powiem szczerze, że nie rozumiem, jakim trafem często niektórzy hości wiedzą o Waszych (nie wszytkim ale często czytam o tym na forum) blogach etc. Ja też piszę bloga, wprawdzie dotyczy on głównie Londynu, nie perspektywy bycia au pair, ale tak czy siak, ani bloga, ani swojego fejsa nikomu nie podałam, nawet z otoczenia hostów. Uważam, że fajnie miec dobre relacje z hostami, ale to i tak są obcy ludzie, których nie znamy, bo nawet pobyt przez rok, to za mało by kogoś poznać. I nigdy nie zrozumiem, dlaczego niektórzy zapominają, że mają wśrod znajomych hostów lub kogoś z ich otoczenia, nie pilnując się przy tym, co piszą na swoim fejsie. Nikogo nie oceniam, ale nie rozumiem tego. Nie tyczy się też to bezpośrednio Ciebie Ewelinko24, bo miałaś prawo pisać co chcesz na swoim profilu na fejsie i rozumiem że jednak z naszej perspektywy często mamy mega stresy, bo cięzko pracujemy i nie mieszkamy u siebie, rozumiem że miałaś potrzebę podzielenia się swoją iytacją (ja też często to robię), ale mimo wszystko. Trzeba przewidywać. Tak ku przestrodze.

Chociaż...

...dla Ciebie myślę że wyjdzie to na dobre. Znajdziesz lepszą pracę, tutaj też zdobyłaś jakieś doświadczenie zarówno w pracy jak i życiowe. Przykre że tak to się wszystko skończyło, ale glowa do góry. Żadne pocieszenie, ale inni ludzie mają jeszcze gorsze problemy w życiu, więc... powodzenia !

Powiem wam, że jakoś zbytnio się tym nie przejmuję. Podejrzewam, że skoro hostka odnalazła bloga, to i tłumaczy też forum i moje posty, bo jak wspomniałam, lubiła wiedzieć dużo o moim życiu prywatnym i wcale nie uważam, że tego typu zachowanie jest przejawem sympatii. Być może nadal czyta to, co piszę? W naszej kulturze, kiedy ktoś za bardzo interesuje się tym, co robisz "po godzinach", uważany jest z osobę wścibską. W Irlandii jest chyba odwrotnie, ale mimo wszystko, ja jestem Polką i tego typu przejaw sympatii mi nie odpowiada. Moja znajoma z Jordanii powiedziała tylko, że wyjdzie mi to na dobre i że powinnam znaleźć pracę zgodną z kwalifikacjami.

Zaczęłam szukać pracy. Przez weekend aplikowałam do 35 agencji i dzisiaj miałam już kilka rozmów o pracę w języku niemieckim. Zainteresował się mną też pośrednik brytyjski. Nie rozpaczam i w końcu zaczęłam wierzyć, w swoje możliwości. Może być tylko lepiej Tym razem, mam nadzieję, że mój nowy pracodawca uszanuje mój time off i nie będzie się mną nazbyt interesował

Nie ma tego złego.. Takie sytuacje tylko umacniają człowieka. Życzę Tobie powodzenia. Posypały się świetne propozycje i tylko korzystać

[quote name="EwelinKa24"]Powiem wam, że jakoś zbytnio się tym nie przejmuję. Podejrzewam, że skoro hostka odnalazła bloga, to i tłumaczy też forum i moje posty, bo jak wspomniałam, lubiła wiedzieć dużo o moim życiu prywatnym i wcale nie uważam, że tego typu zachowanie jest przejawem sympatii. Być może nadal czyta to, co piszę? W naszej kulturze, kiedy ktoś za bardzo interesuje się tym, co robisz "po godzinach", uważany jest z osobę wścibską. W Irlandii jest chyba odwrotnie, ale mimo wszystko, ja jestem Polką i tego typu przejaw sympatii mi nie odpowiada. Moja znajoma z Jordanii powiedziała tylko, że wyjdzie mi to na dobre i że powinnam znaleźć pracę zgodną z kwalifikacjami.

Zaczęłam szukać pracy. Przez weekend aplikowałam do 35 agencji i dzisiaj miałam już kilka rozmów o pracę w języku niemieckim. Zainteresował się mną też pośrednik brytyjski. Nie rozpaczam i w końcu zaczęłam wierzyć, w swoje możliwości. Może być tylko lepiej Tym razem, mam nadzieję, że mój nowy pracodawca uszanuje mój time off i nie będzie się mną nazbyt interesował [/quote]

No i extra !

kazde sytuacje umacniaja człowieka, powodzenia...!



pozdrawiam