Au Pair USA - przed czy po studiach?

Ja planuje wyjechać po studiach inżynierskich czyli w przyszłym roku. Tak na prawdę przed maturą nie wiedziałam nawet o tym programie, więc nie miałam problemów typu przed studiami czy po. To wszystko tak na prawdę zależy po pierwsze od tego czy jesteś pewna na jaki kierunek chcesz iść. Jeżeli już wybrałaś i jesteś tego pewna możesz spróbować się dostać na wymarzony kierunek a potem w razie czego zawsze można wziąć sobie dziekankę po roku czy dwóch. Także studia nie koniecznie muszą przekładać datę wyjazdu na 3 lata. Tylko właśnie, fakt, jak byś wzięła dziekankę to potem wypadało by wrócić żeby skończyć te studia a jak faktycznie kogoś poznasz to może być problem. Musisz dokładnie przeanalizować wszystkie za i przeciw.

Dzięki za odpowiedzi, dziewczyny.



@Nimell - Masz rację, chciałabym najpierw wykształcić się, chociażby licencjat, ale z drugiej strony jestem bardzo niecierpliwa i chcę już, teraz, zaraz, najlepiej jutro. I to nie jest jakiś chwilowy wymysł bo o wyjeździe do USA marzę odkąd raz odwiedziła mnie moja ciocia z USA, kiedy byłam dzieckiem. Przywiozła mi mnóstwo słodyczy i to mnie zafascynowało. Rosłam i dojrzewałam, odkrywałam USA siedząc w domu i to nie już pod względem jedzenia, ale... odmienności. Kultury, codziennego życia, możliwości itd. Ale z drugiej strony boję się, że jak opóźnię wyjazd chociażby o rok, to coś mnie tu zatrzyma. A tego nie chcę.



@agniesia - Czy ty jesteś mną? Mam takie same odczucia. Tyle, że jestem rok młodsza, dlatego spieszę się, ale bardzo bardzo powoli (: Chcę tam jechać i chyba... chyba zostać. Nawet u mnie w rodzinie mówią, że lepiej jechać tam, lepsze widoki na przyszłość. I w to wierzę od zawsze. Zresztą wystarczy pojechać do naszych sąsiadów na zachodzie i zobaczyć, jaka to kolosalna różnica. Chcę studiować, chociaż wiem, że w dzisiejszych czasach studia to nie wszystko. A ja już jestem takim typem, że chciałabym znaleźć swoje miejsce. Więc dlaczego nie tam? Przecież nie ma żadnych ograniczeń, człowiek postawił stopę na księżycu, a dlaczego ja nie mogę postawić stopy w USA? Wszystko jest możliwe i to jest właśnie moje motto. Jestem naprawdę zdeterminowana aby tam wyjechać. Jedni mówią "Tam wcale nie jest tak, jak ci się wydaje!" albo "Naoglądałaś się za dużo amerykańskich filmów". A ja im mówię: "Dopóki tam nie pojadę, nie mogę wam odpowiedzieć". A zresztą, nawet jeżeli bym została... mam wiele zainteresowań, znalazłabym coś dla siebie i zarobiła na studia? Kto wie co się stanie...



@agnieszka89 - Dziękuję za wypowiedź. Mam więcej za, nic przeciw. I nie mam żadnego planu na przyszłość. Chciałabym, aby jakaś wielka zmiana, w tym przypadku wyjazd do USA, trochę mnie wykształtował. Usamodzielnienie się, zmiany, nowi ludzie, nowe otoczenie... być może wtedy wiedziałabym co ze sobą zrobić.



Jednak jestem na wyjazd "przed". Chociaż chętnie jeszcze wysłucham innych wypowiedzi. Jeszcze tylko kilka miesięcy... i... no właśnie. I co?

Ja (jeśli wszystko dobrze pójdzie) wyjeżdżam w sierpniu tego roku, a jestem tegoroczną maturzystką. Myśl o wyjeździe zawsze gdzieś tam chodził mi po głowie, ale chyba bardziej jako summer au pair gdzieś w Europie. Zdecydowałam się na wyjazd w grudniu, bo pół roku przed maturą zdałam sobie sprawę z tego, że kompletnie nie wiem co dalej chciałabym robić. Nie potrafię wybrać w tym roku studiów. To mnie przerasta. Myślę, że przez ten rok będę miała całkiem sporo czasu, żeby o tym pomyśleć.



Gdybym jednak była zdecydowana na co chcę iść, nie zdecydowałabym się na wyjazd teraz. Zrobiłabym chociaż 3 czy 4 lata studiów (licencjat/inżynierskie). Zawsze to masz tą pewność że już jakieś wykształcenie jest, bo przez rok w USA duuużo się może zmienić.



Podsumowując, wg mnie to wygląda tak - wiesz jakie studia? To na studia. Nie wiesz? To do USA

[quote name="blonde"]Podsumowując, wg mnie to wygląda tak - wiesz jakie studia? To na studia. Nie wiesz? To do USA [/quote]



A więc sprawa jest prosta. Nie wiem - jadę. Dziękuję.



Z tym teraz problem, że nie wiem co zrobić, aby tam zostać, jeżeli mi się tam spodoba. Eh...

Najprostszą rzeczą, zakochać się szczęśliwie, wyjść za mąż i zostać

Albo później postarać się o wizę studencką, ale to się wiąże z kosztami. Poszukaj odpowiedniego wątku na forum, gdzieś było już o tym

[quote name="Nimell"]Najprostszą rzeczą, zakochać się szczęśliwie, wyjść za mąż i zostać

Albo później postarać się o wizę studencką, ale to się wiąże z kosztami. Poszukaj odpowiedniego wątku na forum, gdzieś było już o tym [/quote]

Szukałam, znalazłam, ale konkretnej odpowiedzi nie znalazłam.

Myślę, że nie ma co martwić się na zapas Pojedziesz i zobaczysz jak będzie. Jak ci się spodoba, to zawsze możesz najpierw zostać na 2gi rok a później może studencka?

[quote name="Nimell"]Też przechodziłam przez ten okres wahania. Wyjazd jako au-pair do Stanów rozważałam po liceum, jednak wypisując sobie plusy i minusy na kartce, rozmawiając z rodzicami, doszłam do wniosku, że jednak zrobię chociaż studia licencjackie i wtedy wyjadę. Aktualnie jestem na ostatnim semestrze studiów licencjackich i we wrześniu zamierzam wyjechać, na rok a potem wrócić na studia magisterskie (aczkolwiek nie wiadomo co się wydarzy ). Uważam, że podjęłam dobrą decyzję, teraz widzę, że dojrzałam trochę do tego wyjazdu, czuję, że mogę podjąć odpowiedzialność za cudze dzieci i... wiem, że sama sobie poradzę w razie jakiś problemów. Moi rodzice są spokojniejsi bo zauważyli, że to nie była chwilowa fascynacja małolaty, tylko, że ciągle to we mnie siedzi tzn. bycie au-pair. Czas na studiach zleciał mi błyskawicznie. Oczywiście są dziewczyny, które wyjeżdżają po maturze, trochę to zależy od Twojego charakteru i dojrzałości.[/quote]



Dodam coś jeszcze od siebie, apropo tego co napisała Nimell Zgadzam się, że wiele zależy od charakteru i tego na ile już jesteśmy po liceum odpowiedzialni. Chodzę do liceum 70 km od miejsca, gdzie mieszka moja rodzinka. Praktycznie od 3 lat mieszkam sama, więc to racja, że po takim czasie nie boi się już o odpowiedzialność i wie się jak sobie samemu ze wszystkim poradzić. Myślę, że każda dziewczyna, która poważnie podchodzi do programu AuPair i nie jest to tylko "OOOO! Ameryka, ale super! Jadę!", wie na ile czuje się dorosła, by podjąć sie opieki nad dziećmi. Pamiętajmy, że choć na pozór może to się wydawać spoko zajęciem to jednak mamy pod opieką małą bezbrodnną i nierozumną istotkę i wszystko co się jej może stać będzie naszą winą. A jeśli myślimy o wyjeździe od dawna i jesteśmy świadomi wszystkich plusów i minusów to nie ma znaczenia kiedy wyjedziemy I naszej famili też powinniśmy wtedy przedstawić to tak, by było widać, że nie jest to chwilowa fascynacja

Wiem, wiem, mam jeszcze dużo czasu, po co się martwić na zapas Ja po prostu lubię sobie rzucać kłody pod nogi i planować, pisać swojej przyszłości tysiące scenariuszy, żeby być przygotowana na każdą ewentualność Taka już jestem. Na wizazu odpowiedziała mi jakaś dziewczyna, że pojechała przed studiami na au pair, chciała tylko na rok bo chciała iść na studia w PL, a została w USA i tam studiowała. Chciałam ją zapytać, jak to się stało, ale niestety - nie mam możliwości odpisywania, nie wiem dlaczego.



Jeszcze dużo czasu, baaaardzo dużo, ale chciałabym już... no nie wiem... już coś wiedzieć, mieć jakiś plan. Chociażby zarys planu.

O, agniesia, mam tak samo jak ty Też uczę się w LO ok. 50 km od domu i od 3 lat większość czasu mieszkam bez rodziców