zbyt mała ilość obowiązków...

O, moj temat. U mnie to byo tak:
Dwie dziewczynki w wieku szkolnym. Na poczatku mlodsza cos tam "opieki" potrzebowala, ale starsza to juz nie. Moje obowiazki wobec dzieci sprowadzaly sie do tego by je obudzic, zrobic sniadanie, pozegnac w drzwiach, potem ewentualnie zrobic obiad. I tyle. Bylam ktoras z kolei au pair. Dziewczyny w porzadku, ale w takim wieku, ze wolaly towarzystwo kolezanek a nie moje, wiec pelnilam role jakby "starszej siostry".
I tu zaczely sie schody. Z racji tego, ze obowiazkow przy dzieciach niewiele, no to trzeba sprzatac. Poczatkowo mialam raz w tygodniu ogarnac chate i raz porzadnie wysprztac. Chata 2 pietrowa z dwoma wielkimi lazienkami, 3 salonami, 6 sypialniami i spora kuchnia. Do tego codziennie pranie, drobne zakupy, od czasu do czasu obiad, sprzatanie po obiedzie (tyle tego bylo, ze prawie godzine mi schodzilo).. W sumie nie przeszkadzalo mi to. Ale z czasem okazalo sie ze robie za malo. Ze jednak to trzeba dwa razy w tygodniu sprzatac. Nawet sufity. Klamki polerowac. Drzwi myc. Meble przesuwac i odkurzac. Host potrafil przyniesc mi do pokoju tumanek kurzu z pytaniem co to i zebym sie bardziej przylozyla. A juz po pewnym czasie lazienki mialy byc sprzatne codziennie.
Fakt, byli mili. Fakt, szanowali moj czas wolny. Fakt, weekendy i wieczory mialam wolne. Ale fakt, nie bylam au-pair lecz sprzataczka.
Najgorsze co moze byc, to mieszkac w miejscu pracy. Takiego stresu nikomu nie zycze.